امشب پرستوي علي از آشيان پر مي كشد

داغ فراغ فاطمه آخر علي را ميكش

هميشه منتظر مسافر بقيعت مي مانيم

رشته مهر فاطمه سوي خدا كشد مرا

دل به ولاش بسته ام تا به كجا برد مرا

اين بيت رو از بچگي تو مشاعره هام ميگفتم

سلام مطالبتون بسيارقشنگ بود اميدوارم موفق باشيد

لطفااگردوست داشتيدبه وبلاگ منم افتخاربديدسريبزنيد

جداخوشحال ميشم.موفق باشيد

چه تغييراتي كرده اين جا....

آدم كيف مي كنه...!

خصوصا اين عكسا...عمار...همت مضاعف...