سلام
دیروز یکی از دوستام زنگ زد و گفت یک فیلم ایرانی اومده تو سینما و توی جشنواره فیلم اینجا شرکت کرده، میای بریم ببینیم.
منم که این دو هفته همش پشت سر هم امتحان داشتم گفتم باشه برم ببینم این فیلم چیه هم یه حال و هوایی عوض کنم...
وقتی وارد سالن شدم فیلم شروع شده بود... هنوز نمی دونستم چه فیلمی هست و کی ساخته...
اما سالن پر بود... به زور یه جای خالی گیر آوردم. برای اولین بار بود یه جمعیت اینجوری تو سالن سینما دیدم... شاید فقط 10 درصد ایرانی بودند...
توی دلم میگفتم خدا کنه تاریخ و تمدن و ملت ایران رو چنان خوب به تصویر بکشه که وقتی فیلم تموم شد سرمو بگیرم بالا و بگم آهای من ایــــــــــــــــــرانیم.
من تا حالا تهران برای مدت زیادی نبودم...
تصویری که این فیلم از تهران و جامعه ایرانی و جوان ایرانی به تصویر کشیده بود همش سیاهی بود و سیاهی...
ماجرای یک دختر و پسر جوان بود که قصد داشتند برای اجرای کنسرت به لندن برند...
موضوع آهنگ ها و ترانه های زیر زمینی بود... میخاست بگه که تو ایران برای مجوز گرفتن و موسیقی کار کرذن محدودیت فراوانه...
میخاست از این بگه که خانوما اجازه خوانندگی ندارند... جوونا تو محدودیتند... اجازه ی پیشرفت ندارند...
کلا جوونای ایرانی رو یه آدمای خودباخته و غرب زده به تصویر کشیده بود و پلیس و بسیج ایران رو آدمای خشن و خشک
و آخر فیلم هم که با خودکشی دختره تموم شد
و تشویق ممتد تماشاگران
من نمی دونستم اینا برای چی دارند دست میزنند... برای کدوم قسمت دارند دست میزند
گفتند بمونید کارگردان فیلم اینجاست...
بهمن قبادی.
یه مقدار سخن پراکنی کرد راجع به ایران و وضیعت جوونا و دولت
و بعد یک خانوم ایرانی که با اون گریه ی مسخره اش گفت: من ازتون تشکر میکنم که نشون دادید ما تو ایران چه محدودیت هایی داریم.
و من میخاستم پاشم داد بزنم ، آخه این همه خون ریخته نشد که الان جوونای ما بخان برن دنبال موسیقی راک و رپ
پدران ما اینهمه سختی نکشیدند که الان تو نامرد بیایی همچین فیلمی بسازی و برای هزاران غیر ایرانی به نمایش بذاری که بگی ملت ایران هیچ رگ و ریشه ای نداره... جوونای ایران خودباخته و پیرو دیگرانند....
اما بغض گلوم رو فشار میداد... تمرکز نداشتم... اصلا نمی دونستم چرا الان من اونجا هستم...
هرچند که قیمت بلیط ارزان بود اما احساس گناه کردم بخاطر پولی که خرج دیدن این فیلم کردم...
خدا منو ببخشه
الانم دلم گرفته
از ظلمی که دیگران در خق ما میکنند
ظلمی که خودمون ، خودی ها، در حق خودمون میکنیم
دیگه نمی دونم چی بگم...
