سفارش تبلیغ
صبا ویژن

89/3/31
1:40 صبح

بارون

بدست الهام بانـــو

اولش نم نم بود

           بعدش ...

اما شر شر نشد...

 

زمین حیاط رو کامل خیس کرد

ومن

به یاد بچگیام

دور حوض با احتیاط قدم بر میداشتم

و دستهام رو باز کرده بودم

تا قطره های باران رو در آغوش بگیرم

 

باران وطنم هم حال و هوای دیگری دارد


89/3/12
12:38 عصر

هیچی

بدست الهام بانـــو

گاهی اوقات دوست دارم چشمهامو محکم ببندم

و دستم هامو محکم به گوش هام بگیرم

که نه چیزی ببینم و نه بشنوم!

 

همین!!


89/3/9
12:38 صبح

بازم ایران

بدست الهام بانـــو

نون سنگک

            پنیر ایرانی

                        گـــردو

                                مــــربا

 

صدای اذان توی حیاط خونه

                          ...    اشهد ان علیا ولی الله

  مسجد

نماز جماعت

بازم مقنعه

چادر

...

بوی زمین آب خورده

بوی گِل

...

مجلس امام حسین

زیارت عاشورا

فریاد یاابا عبدلله

روضه علی اصغر

ذکر امن یجبیب...

برنج نذری... قیمه

 

همه ی اینها توی روز اول

فکر میکنم این بار فرق میکنه با دفعه های دیگه

 

بــــــــــــــــــــازم ایـــــــــــــــران

اما این دفعه واقعا ایـــــــــــــــــــــــــــــــران !!!

...

انشالله امام رضا

مشهد الرضا

 

...

این دفعه فرق میکنه

از روز اولش پیداس

 

خدایا شکرت... خدایا شکرت...خدایا شکرت...خدایا شکرت...خدایا شکرت...خدایا شکرت... خدایا شکرت...خدایا شکرت ... خدایا شکرت ...خدایا شکرت خدایا شکرت ... خدایا شکرت.... خدایا شکرت... خدایا شکرت... خدایا شکرت.. خدایا شکرت.... خدایا شکرت..

واااااااییییی دوس دارم اینجا رو پر کنم از خدایا شکرت...

خدایا دوستت دارم

خیــــلی


89/3/1
11:11 صبح

که نباشم؟

بدست الهام بانـــو

اولین وبلاگی که ساختم اسفند 81 بود... 14 سالم بود

شعر شاعرای معاصر مینوشتم
بعدش خاطرات روزانه
بعدش درد دل
بعد احساس کردم یه وبلاگ بسازم که کسی منو نشناسه
چند تا وبلاگ بعد اون ساختم اما هر بار دوستام شناسایی میکردن
یعنی خودم خودم رو لو میدادم
تا اینکه سال86 این وبلاگ رو تو پارسی بلاگ ساختم
البته وبلاگ های دیگه رو هم داشتم تا الان هم دارم
قرار بود ناشناس بمونم
اسمم رو گذاشتم :"دوست"
دو سال اول خوب بود
دوستان خوبی هم پیدا کردند
یه وقفه بوجود اومد و اینجا سر نزدم
بعد با پیامرسان آشنا شدم
حالا همه منو میشناسن
هر چند کسی سر نمیزنه
اما تازه فهمیدم کار وب خوان چیه
منم باید حرفام رو با سانسور بنویسم
خیلی از حرفا رو نمیشه گفت وقتی شناسایی بشی
یعنی..
نمی دونم...
ها؟
چی؟
هیچی؟
یعنی من...
بغض؟
بغض...
شاید باید یه بار دیگه ناشناس بودن رو تجربه کنم
یه جای دیگه
که نباشم؟
که خودم باشم