آدم ها با هم فرق دارند. بعضی از آدم ها خیلی می دانند، بعضی ها کمتر و بعضی اصلا نمی دانند. بعضی ها حساسند، بعضی ها عادی و بعضی ها ظالم. بعضی ها برای زندگی هدف دارند و بعضی ها سرگردان.
شناخت آدم ها سخت است. گاهی آدم خودش هم نمیداند دقیقا چطور آدمی است و برای چه اصلا وجود دارد.
گاهی باید از آدم ها ترسید و گاهی باید آدم از خودش هم بترسد. گاهی باید اعتماد کرد و گاهی باید بی خیال شد. تشخیص این موقعیت ها هم سخت است.
کلا زندگی سخت است. رسیدن به آنچه که آدمی برای خودش هدف و مقصد تعیین میکند، سخت است. آدم ها در راه رسیدن به هدفشان، با هزاران مشکل مواجه میشوند. بعضی از آدم ها از این مشکل ها استفاده میکنند برای بهتر رسیدن به مقصد و بعضی از آدم ها برمیگردند و بی خیال هدف می شوند و خیلیها درجا میزنند.
بعضی از آدم ها خودشان باعث سخت شدن زندگیشان میشوند. خودشان باعث بوجود آمد تلخی های زندگیشان میشوند و آرامش خود را سلب میکند.
بعضی از آدم ها برای خودشان احترام زیادی قائل میشوند و اجازه نمیدهند هر چیزی باعث بوجود آمدن ناراحتی و غصه برایشان شود
بعضی از آدم ها مغرورند، برای اثبات خودشان حاضرند دیگران را زیر پا له کنند.
آدم هایی هم هستند که دوست دارند خودشان را و برای خودشان غصه میخورند.
پی نوشت:
1- کلا آدم بودن سخت است.
2- صرفا جهت به روز شدن وبلاگ بود.
